* آیه:
وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ/ زندگی دنيا جز متاعي فريبنده چيزي نيست حدید/20
* آینه:
حکایت؛ حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمود حسینی شاهرودی ازهد زمان خود بودند و زهد و تقوایشان زبانزد مردم بود. ایشان در زمان قبل از مرجعیت و بعد از آن در خانه استیجاری زندگی می‌کردند، شخصی مبلغ پنج هزار دینار کویتی به خدمتشان آورد که خانه‌ای برای ایشان بخرد. آیت‌الله شاهرودی فرمودند: این پول‌ها مال من است؟ عرض کرد: بلی مال شما است. در همان مجلس به فرزندشان آقا سید علی فرمودند: این پول‌ها را تبدیل به دینار عراقی کنید و به مصرف نان ماهیانه و مصارف ضروری حوزه‌های علمیه نجف اشرف، کربلا و سامرا برسانید و آقا سید علی نیز بدین کار اقدام نمود.
سال بعد همان شخص که سال قبل پول آورده بود دوباره پول آورد ولی به دست ایشان نداد و به اتفاق حاج‌آقا سید علی فرزندشان رفتند منزلی را خریداری کردند و سند آن را بنام آن مرحوم نوشتند و بعد ایشان را به منزل جدید منتقل نمودند. این عالم زاهد تا آخر عمر پر برکتشان هم در همان منزل زندگی نمودند و در همان منزل از دنیا رفتند.
وقتی برای ایشان زائرهای ایران فرش می‌آوردند، ایشان در همان مجلس به خود زوار می‌فرمود: شما از طرف من وکیل هستید که این‌ها را بفروشید و پولش را بیاورید که حوزه علمیه احتیاج دارد در حالی که فرش‌های منزلشان همان جاجیم‌های نازک بافت مجن شاهرود و قالی بسیار مستعمل بود.1
- با اقتباس و ویراست از کتاب تذکره العلماء
